Leuke, mooie en heftige gebeurtenissen

Hoi allemaal,

Deze week was een week waarin veel dingen gebeurd zijn. Van leuke tot mooie tot heftige gebeurtenissen. Ik zal aan het begin beginnen.

Woensdag was mijn tweede hele dag in Suriname en jammer genoeg de laatste dag van Manouk (nicht van Lindsey). Met zijn drieën zijn we als eerste naar de markt geweest. Persoonlijk vond ik dit een erg vieze markt en werden er erg veel woorden naar ons hoofd gegooid. Het begint bijna normaal te worden, want overal waar je loopt schreeuwen, toeteren of fluiten de mannen naar je. Soms wel vervelend want er worden vieze dingen geschreeuwd. Toch heb ik nu al wel geleerd dat je er eigenlijk om moet lachen en soms zelf eens naar een man moet fluiten. Kijken hoe zij dan reageren!! Na de markt hebben we ergens wat gedronken met nog twee meiden en daarna door de palmentuin gelopen. Het woord zegt het al, een tuin vol met palmbomen. Heel erg mooi en leuk om door heen te lopen en even te zitten. Gelukkig weet ik iemand die gek is van palmbomen (me mams) dus die ga ik daar zeker mee naar toe nemen en niet vergeten een camera mee te nemen! We hebben uiteindelijk best veel gelopen op het heetste van de dag dus zijn hierna lekker naar Zin geweest. Hier kan je lekker zwemmen en een beetje chillen naast het zwembad. 'S avonds zijn we met een grote groep uiteten geweest bij Zus en Zo en daarna begon een goed avondje Karaoke bij Garden. De karaoke avond in Garden begon lekker onschuldig, maar uiteindelijk belandde we onverwachts in een grote Stripclub Diamond. Heb mijn ogen uitgekeken en ik laat de details lekker achterwegen!

Donderdagochtend begon de dag een beetje brak, maar ik werd al snel vrolijk van mijn nieuwe huisgenoten die waren aangekomen! Twee Belgische meiden en eentje uit Nederland. Oh wat kan je heerlijk om ze lachen! We zijn weer gaan zwemmen bij Zin en 's avonds uiteten geweest met ze 4en bij Bar Zuid. 'S avonds niks bijzonders meer gedaan want we waren allemaal erg moe en ik had nog steeds last van mijn Jetlag.

Vrijdag was een drukke dag. Eerste moesten we naar de vreemdelingendienst om een stempel te halen en daarna hadden we om 12 uur een afspraak om een trip te boeken. Met het halen van de stempel waren we echter best lang bezig en de terugweg met de plaatselijke bus ging al helemaal niet soepel. De bus heeft in Suriname geen tijden en stopt overal waar mensen gewoon wachten. Na lang wachten kwam er eindelijk een toeterende bus aan en stapte we in. Deze bus werd steeds voller en voller, dus we hebben allemaal lekker gezweet en kwamen half 2 pas aan bij de afspraak voor de trip. Gelukkig was die man er nog wel en hebben we alles kunnen regelen voor het weekend. Hierna nog naar een groot winkelcentrum geweest en daarna lekker thuis gekookt met mijn huisgenoten! Vroeg het bedje in, want om half 7 ging de wekker voor de trip naar Brownsberg en het stuwmeer!

Zaterdag gingen we met zijn 7e naar Brownsberg. De weg erheen duurde erg lang en er was een slecht wegdek, wat ook alsmaar slechter en steiler werd. Eindelijk bovenaan aangekomen was ik natuurlijk kotsmisselijk, want zulke wegen zijn niet voor mij bestemd. De tocht naar de twee watervallen, Leoval en Ireneval, was erg zwaar. Je liep midden door de Jungle. Het ging de ene keer stijl omlaag en daarna weer omhoog. Toch was het de moeite waard, want je was alleen met je groepje bij de waterval en kon daar heerlijk een duik nemen en onder de waterval staan! Erg mooi! Hierna lekker wat gegeten en toen de auto in op weg naar Stone Island waar onze overnachting was. We hadden een super mooi huisje aan een groot meer. Het was echt een sprookje en we waren met een super gezellige groep! Uiteindelijk heb ik zelfs in een hangmat mogen slapen, wat toch wel een leuke ervaring was. Wonder boven wonder sliep dit nog best lekker!

De volgende ochtend vroeg op om van de zonsopgang te genieten. Na het ontbijt vaarde we met aan kajak naar een eiland om daar apen te spotten en met schilpadden op de foto te gaan. Heel leuk! Bij het huisje weer aangekomen ging ik met twee meiden piranha's vissen, want ja die zwommen er genoeg in het water. Hup een stuk kipfilé aan je hengel en gaan! Natuurlijk moest ik de pret weer verpesten door de haak een verkeerde kant op te slingeren waardoor die vast kwam te zitten en we niet verder konden hengelen hihi. Echter veranderde deze leuke trip in een grote hel! Ik heb er even over nagedacht of ik dit in mijn blog zou vertellen, maar veel mensen weten het nu al en de rest hoort het vanzelf dus kan ik het beter maar zelf vertellen.

Ik was dus met 2 andere meiden op een stijger aan het strand vissen naar piranha's en opeens hoorde we allemaal mensen schreeuwen. Wij rende erheen en het bleek dus dat er een moeder en dochter van 12 vermist waren in het water. Toen we aankwamen was moeder net gevonden maar helemaal buitenwesten en bijna geen polsslag. Gelukkig waren er 4 stagiaires met me mee die verpleger en arts zijn dus die 2 gingen de vrouw gelijk reanimeren. Het meisje van 12 was nog ergens in het water. Ik ben toen ook met kleren en al het water in gegaan maar waar ze ongeveer zou moeten zijn was het heeeel diep. Me hart ging zo hard tekeer dat ik ook niet lang onder water kon blijven dus kon telkens maar even over de bodem voelen. Achteraf zonder verstand het water in gegaan want zitten dus gewoon piranha's en blijkbaar een stroming waardoor zij misschien zijn verdronken! Uiteindelijk kwam ik boven en de man naast me had iets beet! Het was het meisje. Met al mijn kracht heb ik geprobeerd haar hoofd omhoog te houden en hebben we haar op het strand gelegd. De 4 stagiaires, die verpleegkundige en arts in opleiding zijn, zijn het meisje gelijk gaan reanimeren. Het meisje had echter al 15 minuten onder water gelegen. Het hart klopte ook niet meer toen we het meisje op het strand neerlegde. In dit 'rot' Suriname komt de ambulance ook niet snel.. Ik heb ook nog even mond op mond beademing gedaan maar hield het niet lang vol.. Kreeg kots van het meisje in me mond waardoor ik zelf niet goed werd. Was helemaal aan het trillen en huilen. Na een half uur/3 kwartier kwam eindelijk een arts maar we wisten eigenlijk al genoeg.. Het meisje van 12 is overleden. Echter hoorde we hierna dat de arts het pas 10 minuten geleden hoorde, dus ik weet niet hoe de communicatie in suriname is, maar hiermee helemaal kut!! Het was zo'n mooi meisje! Ben er helemaal kapot van! De vader en het broertje gingen kapot en vielen om van verdriet. Met moeder gaat het nu opzich goed maar nog niet bekend hoe het met der longen zit. Het kan dat deze te veel water binnen gekregen hebben en dat ze alsnog verdrinkt.

Ik had nooit verwacht dat ik na een week Suriname dit al zou meemaken en het is iets wat ik nooit meer ga vergeten. Morgen ga ik naar een maatschappelijk werker hier in de buurt om over de gebeurtenis te praten, want het lukt mij niet om het een plekje te geven. Ook zal morgen mijn eerste stagedag plaatsvinden, omdat het mij vandaag niet gelukt is om te gaan door de omstandigheden.

Suriname heeft dus zeker een mooie kant, maar ook een nare kant waar ik jammer genoeg niks aan kan veranderen. Wel heb ik een belangrijke les geleerd: geniet van elke dag en wees blij met de middelen die wij hebben, want voor je het weet kan het afgelopen zijn!

xxx